We zijn al weer op de helft!

Lieve allemaal,

Oepsss zag dat mijn laatste verslag van 15 september afkomstig was. Sorry, de tijd vliegt hier voorbij. Ik dacht dat het dus wel weer tijd werd voor een update. Ik heb alweer zoveel beleefd dat ik waarschijnlijk allerlei dingen vergeet te vertellen.....

Ik ben natuurlijk jarig geweest en heb dat gevierd met de meiden die hier ook in het appartementencomplex zitten. 'S middags heb ik als verjaardagscadeau een ritje op een jetsky gekregen en wat was dat gaaf! Lekker over het water scheuren.. heerlijk! S'avonds mijn verjaardag op het dakterras gevierd met taart en heb nog een mooie sleutelhanger gekregen. Kortom; een geslaagde verjaardag!
Verder had ik natuurlijk ook gewoon stage en daar was het de week van de cultuur; Siman di kultura. Op vrijdag kwamen veel kinderen in traditionele kleding om gezamenlijk Happy Hour te vieren. Veel kinderen hadden allerlei lekker eten meegenomen. Veel plaatselijke gerechten gegeten en het was heerlijk! Leuk om zo meer van de cultuur mee te krijgen! Verder op stage veel lessen gegeven! Ik heb het daar erg naar mijn zin! Na stage vermaken we ons prima met het strand of andere leuke dingen die hier te doen zijn! Ook al veel leguanen en andere beesten gezien. Ik raak er al steeds meer aan gewend, tenzij ze zich natuurlijk begeven in ons appartement. Dan gil ik nog steeds en sta dan bovenop de stoel. We hadden eerst al een kakkerlak op onze kamer. Snappen niet hoe die hier komen want we maken bijna elke dag schoon ( Echt waar!). We hebben zo hard gegild dat Marjan (overbuurvrouw) ons kwam redden en die heeft de kakkerlak doodgespoten met een bepaald spul. Diezelfde avond het appartement nog maar een keer schoongemaakt in de hoop dat andere beesten nu niet meer binnen zouden komen. Komen we de volgende dag in de keuken.... ja hoor ligt er een hele grote salamander op een kastje! Weer hard gegild maar helaas was er niemand om ons te redden. Toen maar buiten gegeten en snel naar stage gegaan. Toen we terugkwamen van stage konden we hem niet meer vinden. Hij is nog steeds spoorloos, dus hopelijk kwam hij er toch achter dat het buiten leuker was.

Afgelopen week heerlijk vakantie gehad! Eerst zijn we uiteten geweest in Willemstad. Was erg leuk om Willemstad nu eens in het donker te bekijken. Ook zijn we nog naar de Watermula geweest. Dit zijn rotsen waar het water van de zee tegen de rotsen slaan. Toen we heen reden kwamen we op een gegeven moment op een pad waar hele grote plassen op de weg lagen. We zagen het niet zitten om met de auto te gaan en zijn dus maar gaan lopen. Na ongeveer 30 minuten lopen ( in de brandende zon) waren we eindelijk aangekomen. We zagen het water tegen de rosten slaan maar konden het gat niet vinden. Er zou een gat in de rotsen moeten zitten waar het water instroomt. Na goed zoeken toch niet kunnen vinden, omdat er waarschijnlijk teveel water in zat. Jammer, maar alsnog mooie foto's kunnen maken. Ook hebben we nog even cultureel gedaan. We zijn naar het slavenmuseum in Willemstad geweest. Indrukwekkend om te zien! Verder hebben we gisteren de Cristoffelberg beklommen! S'ochtends vroeg (kwart voor 7) al naar Westpunt gereden, omdat ons aangeraden is om vroeg te beginnen i.v.m. met de warmte. Ook heeft het park een regel opgesteld dat je niet na 11 uur mag beginnen met het beklimmen, omdat het anders te gevaarlijk wordt. Toen we daar aankwamen hebben we de auto buiten het park geparkeerd, omdat je met huurauto's vaak het park niet opkan omdat er veel stenen en keien in de weg zitten. We moesten dus nog een half uur extra lopen om bij het beginpunt te komen. De beklimming zou ongeveer 60 minuten duren ( stond op het bordje) en het begin viel nog wel mee. Het ging wel stijl omhoog maar je kon nog normaal lopen. Het laatste stuk was een heel ander verhaal. Daar moest je echt klauteren en klimmen op de rotsen en zorgen dat je er niet vanaf viel. Eenmaal aangekomen hebben genoten van het uitzicht en natuurlijk veel foto's gemaakt. We hebben toen ook besloten; " Fijn dat we er zijn, maar we doen het nooit meer!". Het was echt een zware tocht met de zon die volop scheen. Ook de terugweg was geen eitje. Op je kont naar beneden glijden was eigenlijk de enigste optie bij sommige stukken. Inmiddels ook al blaren op je voeten, die niet echt hielpen om lekker door te lopen. Uiteindelijk toch beneden gekomen, maar toen moesten we nog naar de auto lopen. Toen baalden we wel dat we geen auto hadden die het park op mocht. Maargoed we hebben het gered! We waren inmiddels 5 uur onderweg geweest! Maar we zijn weer een ervaring rijker. Daarna doorgereden naar het strand en hebben toen heerlijk uitgerust. Heerlijk.

Inmiddels is de vakantie bijna voorbij en dat betekent dat we al weer op de helft zijn van onze tijd in Curacao! Wat gaat de tijd toch snel! De laatste weken nog extra genieten dus!

Liefs, Linde